17. บุคคลบางคนพูดติเตียนคนที่ควรติเตียน อันจริงแท้
ตามกาล แต่ไม่พูดสรรเสริญ คนที่ควรสรรเสริญ อันจริงแท้ตามกาล
บุคคลบางคนพูดสรรเสริญคนที่ควรสรรเสริญ อันจริง
แท้ตามกาล แต่ไม่พูดติเตียนคนที่ควรติเตียน อันจริงแท้ตามกาล
บุคคลบางคนพูดติเตียนคนที่ควรติเตียน อันจริงแท้
ตามกาล และพูดสรรเสริญคนที่ควรสรรเสริญ อันจริงแท้ตามกาล
บุคคลบางคนไม่พูดติเตียนคนที่ควรติเตียน อันจริงแท้
ตามกาล และไม่พูดสรรเสริญคนที่ควรสรรเสริญ อันจริงแท้ตามกาล

18. บุคคลผู้ดำรงชีพอยู่ด้วยผลแห่งความหมั่น มิใช่ดำรง
ชีพอยู่ด้วยผลแห่งบุญ
บุคคลดำรงชีพอยู่ด้วยผลแห่งบุญ มิใช่ดำรงชีพอยู่ด้วย
ผลแห่งความหมั่น
บุคคลดำรงชีพอยู่ด้วยผลแห่งความหมั่นด้วย ดำรงชีพ
อยู่ด้วยผลแห่งบุญด้วย
บุคคลผู้มิใช่ดำรงชีพอยู่ด้วยผลแห่งความหมั่น ทั้งมิใช่
ดำรงชีพอยู่ด้วยผลแห่งบุญด้วย

19. บุคคลผู้มืดมามืดไป
บุคคลผู้มืดมาสว่างไป
บุคคลผู้สว่างมามืดไป
บุคคลผู้สว่างมาสว่างไป

20. บุคคลผู้ต่ำมาแล้วต่ำไป
บุคคลผู้ต่ำมาแล้วสูงไป

บุคคลผู้สูงมาแล้วต่ำไป
บุคคลผู้สูงมาแล้วสูงไป

21. บุคคลผู้เปรียบด้วยต้นไม้ 4 อย่าง

22. บุคคลผู้ถือรูปเป็นประมาณเลื่อมใสในเสียง
บุคคลผู้ถือเสียงเป็นประมาณเลื่อมใสในเสียง
บุคคลผู้ถือความเศร้าหมองเป็นประมาณเลื่อมใสใน
ความเศร้าหมอง
บุคคลผู้ถือธรรมเป็นประมาณเลื่อมใสในธรรม

23. บุคคลบางคนปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน ไม่ปฏิบัติเพื่อ
ประโยชน์คนอื่น
บุคคลบางคนปฏิบัติเพื่อประโยชน์คนอื่น ไม่ปฏิบัติ
เพื่อประโยชน์ตน
บุคคลบางคนปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนด้วย ปฏิบัติเพื่อ
ประโยชน์คนอื่นด้วย
บุคคลบางคนไม่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน ไม่ปฏิบัติเพื่อ
ประโยชน์คนอื่น

24. บุคคลบางคนทำคนให้เดือดร้อน ขวนขวายประกอบ
สิ่งที่ทำตนให้เดือดร้อน
บุคคลบางคนทำคนอื่นให้เดือดร้อน ขวนขวายประ-
กอบสิ่งที่ทำคนอื่นให้เดือดร้อน
บุคคลบางคนทำตนให้เดือดร้อน ขวนขวายประกอบ
สิ่งที่ทำตนให้เดือดร้อนด้วย ทำคนอื่นให้เดือดร้อน ขวนขวาย
ประกอบสิ่งที่ทำคนอื่นให้เดือดร้อนด้วย